De Inca is een uitgestorven indianenvolk dat niet snel vernietigt is door de Spanjaarden, omdat het zo onvindbaar was. Ze leefden in 1438 tot 1532. Uiteindelijk vonden ze het toch en toen verwoestten ze het onder leiding van Francisco Pizarro.

 

Het Inca-rijk ligt in Zuid-Amerika aan de westkant. Waarvan het huidige Peru, Bolivia rn de noordkant van Argentinië deel uit maakten.

 

De Inca’s breidden uit aan verschillende kanten, zowel langs de kust als in de Andes. Ze werden steeds beter. Dit kwam vooral door ene keizer ‘Pachacuteq’. Hij probeerde te zorgen dat de Inca’s het machtigste volk van de wereld zou worden en dat hij de Spanjaarden zou kunnen verslaan. Maar dit lukte niet en in 1532 werd het toch verrovert, zoals je hier boven al kunt zien, Francisco Pizarro. Hij maakte er een kolonie van. Namelijk ‘Peru’.

 

De Inca’s geloofden in de zon. Wij ook, maar zij op een andere manier. Ze dachten namelijk dat het een god was! Het zou de weldoener zijn van de aarde. Dit klopt ook wel, want het geeft warmte en licht. Zonder de zon zou de mens nooit kunnen leven. Maar we zijn er intussen wel achter dat dit geen god is. Maar de Inca’s dachten dit wel en hielden wel eens zonnefeesten. De zon heette Inti. Ze geloofden ook in de maan, deze heette Quilla. Om te zorgen dat ze niet zouden stoppen deden ze iets heel vreemd: ze plaatsten stenen om de bergtoppen. Dit geloof heet het Intioisme.

 

Ze leken wel op de oude Egyptenaren; geloven in de zon. En ze hebben nog een overeenkomst: ze geloofden in het leven na de dood. Ze vereerden ook hun voorvaderen.

De Inca’s waren zeer goede architecten, ze bouwden goede forten, bruggen en de zogenaamde Incapaden van wel 22.000 kilometer lang. De kleren van de Inca’s waren gemaakt van katoen of wol. Als het koud was, hadden ze een mantel van wol om. Vrouwen hadden een tuniek aan en iedereen droeg sandalen.


De teruggevonden Inca-stad ^